In mijn tuin zaai en oogst ik, maar het is meer dan dat. Het is een plek waar ik reflecteer, experimenteer en leer. Ik gebruik de tuin als methode om de thema’s loslaten en vasthouden te onderzoeken. In het begin neem ik de controle: ik bepaal wat ik plant, waar en op welke manier. Maar zodra de zaden en plantjes in de aarde verdwijnen, begint het loslaten. Dan moet ik vertrouwen hebben in het proces, in de grond, het weer en de tijd.

Toch ontstaat er altijd iets. Niet alleen in de aarde, maar ook in de relaties om mij heen. De tuin is een plek van ontmoeting. Mensen delen hun kennis, geven tips of lenen gereedschap uit. Op deze manier ontstaat er een uitwisseling tussen mens, natuur en mijzelf. Een plek om te kweken, delen, ontdekken en groeien.